بررسی سبک های تدریس اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

مقدمه: سبک های یادگیری و تدریس، رفتارها یا اعمالی هستند که فراگیران و اساتید در تبادل جریان یادگیری نمایش می دهند. شناخت سبکهای تدریس و ویژگیهای فردی اساتید می توانند در الگوی آموزشی اساتید و بر موفقیت تحصیلی فراگیران آنها تاثیر گذارد. لذا این بررسی با هدف تعیین انواع سبکهای تدریس اساتید دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1386طراحی واجرا گردیده است. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی تعداد 100 نفر از اعضای هیات علمی دانشکده ها و مراکز آموزشی درمانی دانشگاه و به صورت سرشماری انجام گردید. پس از اجرای مطالعه پایلوت و تعیین روایی و پایایی پرسشنامه تعیین کننده سبکهای تدریس گراشا (grasha)؛ مطالعه اصلی انجام پذیرفت. داده ها پس از جمع آوری و بر اساس دستورالعمل پرسشنامه و با کمک روشهای آماری توصیفی توسط نرم افزار spss انجام گرفت. نتایج: نتایج بررسی نشان داد که کاربرد سبک های تدریس خبره و وکالتی توسط اعضای هیات علمی در حد زیاد و سبک های تدریس آمرانه، فردی و تسهیل کننده در رتبه کاربرد متوسط است. سبک تدریس ترجیحی اعضای هیات علمی با مدرک فوق لیسانس، ph.d و دکترای تخصصی پزشکی؛ سبک های خبره و وکالتی و نمونه های با مدرک لیسانس سبک وکالتی و تسهیل کننده بود. سبک تدریس اولیه اعضای هیات علمی دانشکده پزشکی خبره و وکالتی دانشکده دندانپزشکی سبک وکالتی، دانشکده پرستاری سبک خبره، تسهیل کننده و وکالتی و اعضای هیات علمی بالینی مراکز آموزشی درمانی سبک خبره، آمرانه، تسهیل کننده و وکالتی بود. نتیجه گیری: با توجه به سبک ارجح اعضای هیات علمی، توجه و استفاده از روشهای تدریس تعاملی، سمپوزیوم کلاسی، مطالعه مستقل و تحقیق، روشهای بحثی و تشکیل تیم های کاری کوچک جهت تسهیل در یادگیری دانشجویان، پیشنهاد می گردد.